خورشید یک توپ شعله ور بزرگ در مرکز منظومه شمسی ما است. خورشید فقط از گاز تشکیل شده. خورشید نور و گرما و سایر انرژی ها را برای زمین تاًمین می کند.
در طول تاریخ انسان ها خورشید را مقدس می شمردند. به عنوان مثال ایرانیان قدیم معابدی برای خورشید درست کرده بودند. به این معابد زیگورات می گفتند. آیین خورشید پرستی ایرانیان یا میتراییسم به روم نیز رفت. علاوه برایرانیان و رومی ها، خورشید در فرهنگ مصریان قدیم، قوم آزتک در مکزیک و بومیان آمریکای شمالی، چینی ها و بسیاری از اقوام دیگر نیزنقش بزرگی داشته است.
خورشید یکی از میلیاردها ستاره ای است که در کهکشان راه شیری وجود دارند. خورشید حدود 25000 سال نوری از مرکز کهکشان فاصله دارد و یک بار در هر حدود 250 میلیون سال به گرد مرکز کهکشانی می گردد. یک سال نوری مسافتی است که نور در یک سال در خلأ می پیماید و مساوی ست با حدود 5.88 تریلیون مایل (9.46 تریلیون کیلومتر).
سیارهی قرمز خانهی بلندترین کوه و کوتاهترین درهی منظومهی شمسی است. رشته کوههای المپیوس مریخ ارتفاعی بیشتر از ۲۷ کیلومتر دارد که سه برابر بلندتر از کوه اورست است. در حالی که درهی مارینراید مریخ عمقی برابر ۸ تا ۱۰ کیلومتر با گستردگی ۶۰۰ کیلومتر و طولی حدود ۴۰۰۰ کیلومتر دارد یعنی تقریبا به بزرگی عرض استرالیا یا فاصلهی تهران تا رم.
با وجود این که زهره دومین سیارهی نزدیک به خورشید است اما جو متراکم و سمی آن اثر گلخانهای شدیدی را پدید آورده که گرما را به تله میاندازد و اجازهی خروج به آن نمیدهد، به همین دلیل دمای سطح زهره به ۴۶۵ درجهی سانتیگراد میرسد، یعنی سیارهای داغتر از سُرب مذاب.
درباره این سایت